Edebiyat

kehanet değil sözdu¨apaçık olan değil peşin olan galip geldiöyleyse -sorulacaktır- o gu¨n de gerçektisoruldu şimdi kaçılacak yer neresitufan gibi.kaldı bir boşlukbalkon da galip geldiyani neye dı sankibunu biz söyledik,piyano sesleribiz mibiraz da ve elbette fildişive elbette 'habersiz olmak mutlulu..

Maksim Gorki’nin en ünlü yapıtıdır.ta 1905 yılları öncesinin işveren ve işçinin çatışmalarıyla birlikte Pavel adlı aydınlıkçı ve yenilikçi bir gencin, Pelageya adlı annesinin yaşamını anlatır.Türkiye’de ve dünyada çok bilinen bu yapıt, toplumsal panoramanın anlatıldığı en etkili yapıtlardan biridir...

Ay, yanaklarıma tuzlu damlalar serpiyor. Orman perileri ipekten kanatlarını saklıyorlar rüzgârlarını esirgemek için. Umudumu kaybetmedim. Biliyorum susuzluktan yere düşeceğim anda fışkıracak hayat. Buz gibi sular yüzümden süzülüp bir ark açacak kendine ve gitgide yatağını genişleterek önce bir derey..

“Her bir çadırın içinde, hasret çeken gözlerin düş kırıklığına uğradığı bir mülteci kampı vardı. Kamptaki her çocuğun, ekmek yiyebilmek için bir on gün daha beklemesi gerekiyordu. Bu gecikmenin müsebbibi, önünde siyah bir heyula gibi duran, yaptığı pazarlığın nereye varacağı konusunda endişelenerek..

Uma Gelin, toprak damı cadının başına yıkacak kadar güçlenmiş, gücünü göstermeyecek kadar da akıllanmıştı. Hem artık çevire çevire yufka yapmayı, kirmen eğirip şelek çekmeyi, düven sürüp dibek taşında çorbalık yapmayı öğrendiği yetmez gibi bunları eski köyünden tanıdığı becerilerle harmanlamayı da b..

“Gülüp durma!” diye uyardı kadın. Sesi keskin ve soğuktu; bir tehlikeyi fısıldar gibi ürkütücü. Evin içindeki her şeyi kesti buyruğuyla. Kuşun ötüşünü, sokaktan yükselen kornaları, mobilyaların güneşte çatırdamalarını. Başını çevirip kızının gözlerinde sönen sevinci görünce ileri gittiğini düşünerek..

Çünkü ben, sahici deniz sancılarıyla doğmuş bir dağım. Bu yüzden kuş gibi sevemiyorum, konduğum dal çatırdıyor. Bir dağın kanat çırpması zor, ağlaması da. Bazen, burnuma havuç takıyor bir çocuk, gözlerime kömür; işte o zaman ağlıyorum. İnsanlara bakılırsa gülmem gerek.Habersiz Dağ, geçmişle, ayak ba..

Koşmam gerekiyor. Yetişmeyi geçtim, daha az geç kalmak için koşmalıyım. Ben bir topalın yanından hızla geçemem. Korkarım onu incitmeye. Geç kaldım. Bir günde yüzlercesi geçiyor, hem alışmıştır. Yaklaşıyorum, hemen önümde, biraz hızlı yürüsem geçerim onu. Sonra da koşarım. Ne var bunda? Yeleği, biri ..

En üst çekmecede bulduğumuz ıvır zıvırı ne yapacağımızı bilemedik. Atsak bir türlü atmasak bir türlü. Poşetlere koyup tavan arasına kaldırdık. Eğer döndüğünde luklarını fark ederse o görmeden gidip getirecek, işte buldum, diyecektim. Bir alt çekmeceden küflenmiş ekmek parçaları, küçük şekerler ve on..

Küçük yaşlarda Huckleberry Finn’in Maceraları ve Tom Sawyer’ın Maceraları ile tanıdığımız Mark Twain çocuk ları yazarı olmanın yanında önemli bir düşünürdür de aynı zamanda. İnsan Nedir? adlı yapıtında bir araya gelen makaleler onun yaşadığı dönemi nasıl okuduğunu ve bir ölçüde düşünceleriyle nasıl ..

O gün ettiği duayı tekrar duyabilmek için aynı saatte geçiyordum kapısından. Kabilemizin buna ihtiyacı vardı. İri bir akasyanın örttüğü evinin bahçe duvarının bir cephesi alçaktı. Okula gidip gelirken Cemile’yi arıyordu gözüm. Bazen terliklerinden taşan parmaklarını asfalta sürte sürte gezinirken bu..

Faroz’daki balıkçı amcaların sürükleyerek denize indirdikleri ağları, al yanaklı utangaç gülleri, hanımelinin sardığı duvarları hatırladı. Hele evlerinin bahçesindeki erik ağacı mu? Ah o, erik ağacı mahalle kızlarına inat, her bahar âşık olup gelinlik giyerdi.Melahat Hanım hani o gece avucunda kala..